Metal Gear Solid - SPOILERY

[jontr 0]

jako, ze glowny temat zostal zamkniety - pilnowanie spoilerow faktycznie moze byc klopotliwe dla adminow, szczegolnie jesli sami nie chca ich znac, wiec pomyslalem, ze przyda sie taki tymczasowy temat dla tych, ktorzy MGS4 juz skonczyli i maja ochote pogadac o grze.

ostrzegam, ze zamierzam walic spoilerami na lewo i prawo - zatem jesli nie chcesz sobie psuc zabawy - przestan czytac w tym momencie.

S P O I L E R A L E R T

naprawde mozna sobie popsuc cala zabawe - gra ma niesamowicie ZASKAKUJACE zakonczenie, ktorego nie warto znac przed samodzielnym ukonczeniem

.

.

.

.

post zawiera w zasadzie prawie same spoilery. nie skonczyles gry (nawet jesli jestes juz w piatym akcie!) nie czytaj dalej! naprawde - dobrze radze...

.

.

.

.

no dobra - tyle chyba starczy.

lecimy po kolei.

gry w grze jest malo. im dalej w "gre" tym tej gry jest mniej. paradoksalnie gra sie dluzej, bo jest wiecej straznikow, gekko itp. - ale jesli ktos chcialby zrobic gre na sprintera, to koncowe etapy pokona pewnie w mniej niz 3 minuty kazdy.

czy to wada? dla mnie absolutnie nie.

szczegolnie, ze staralem sie jednak isc przez gre w trybie skradania sie - dzieki temu rozgrywka nie skonczyla mi sie po 16 godzinach, ale trwala ponad 21. z czego zginalem 2 razy (cholerny Gekko w trakcie ucieczki do helikoptera w drugim akcie).

misje po kolei:

pierwsza misja - typowa na zapoznanie sie ze sterowaniem, zasadami, pozwalajaca wyprobowac rozne metody na przebicie sie do celu. znajomy przylaczyl sie do milicji - dzieki temu dostawal od nich wsparcie, nie wywolywal alarmow gdy sie pojawial w ich okolicy itp itd. obstawiam, ze daloby sie tez przylaczyc do PMC. ja wybralem droge przemkniecia sie jak cien - drabinki, dachy, wnetrza budynkow, unikanie starc. mimo, ze poczatkowo teren dzialan wydaje sie przytlaczac i sprawiac ogromne wrazenie, to jednak dosc szybko odkrywamy, ze tak naprawde wiekszosc uliczek jest slepa, a droga do celu jest w zasadzie jedna (choc oczywiscie mamy mozliwosc wybrania czy idziemy srodkiem drogi, skradamy sie wzdluz scian, czy tez kombinujemy zeby przemknac sie po dachach - ewentualnie wyszkujemy najlepszej kombinacji). przy spotkaniu z Ratsami tez nie musimy strzelac - druzyna sie tym zajmie. w zasadzie jedyna aktywnosc jaka jest od nas wymagana to obudzenie (lub pewnie oslonienie przed knockoutem) Akiby. swietny akt wprowadzajacy, typowo korzystajacy z zasady: rozpocznij od trzesienia ziemii, a potem napiecie wzrasta.

akt drugi to z kolei prezent dla fanow trzeciej czesci. jak go zobaczylem, to obawialem sie, ze trzeba bedzie jesc roslinki, polowac na szczurki itp. na szczescie obylo sie od tego. no i pierwsza walka z Beaty&Beast. niesamowicie klimatyczna, wciagajaca i wymagajaca (jak to w MGS) odkrycia slabego punktu przeciwnika. i przy okazji moim zdaniem najladniejsza modelka w grze ;-) i koncowka zrywajaca beret i pokazujaca, jak MUSI wygladac nastepny RE, zeby w ogole ktokolwiek chcial w niego grac. bo jesli bedzie wygladac gorzej niz to co pokazano nam w Metalu - to bedzie spory wstyd. poprzeczka zawieszona wysoko. a na sam koniec wisienka na torcie i kopniak dla wszystkich, ktorzy marudzili na postac Raidena. i ten cholerny Gekko

i akt trzeci i opad szczeny. dosc powiedziec, ze zorientowalem sie, ze moge sie przebrac jak obiekt ktory sledzilismy sam sie przebral. do tego motyw z beczka, ktory mnie zabil i niesamowity realizm zarowno w czasie misji jak i w trakcie cutscenek. oczywiscie do momentu spotkania Big Mamy. poscig na motorze przebil poprzednie MGSy, a walka z kolejna Pieknoscia... zdecydowanie za krotka. i to w sumie jedyny zarzut. zakonczenie tego aktu zrodzilo jeszcze wiecej pytan niz poprzednie czesci gry (zaczalem nawet podejrzewac, ze Snake jest po niewlasciwej stronie barykady w tej wojnie).

czwarty akt to uklon w strone fanow pierwszej czesci. flashbaki, glosy, kompletnie niezmieniony wyglad bazy - mnostwo nawiazan podczas rozmow z Otaconem - i w koncu walka z Wolfem. i ponownie jedyny zarzut - za krotka. ogolnie w tym momencie mialem wrazenie, ze wybor poziomu trudnosci Normal byl niekoniecznie najlepszym wyborem. mowi sie trudno - przynajmniej bede mial motywacje, zeby wrocic do gry szybko

w koncu walka z Vampem. zanim wpadlem na to, ze trzeba mu zrobic kuku zabawka od Naomi - wyprobowalem wszystko co mialem (nawet piesci ;-)). znasz metode na niego? walka trwac bedzie doslownie minute. najszybszy boss w historii MGS - paradoksalnie, bo Vamp od czasow Sons of Liberty wydawal mi sie faktycznie niesmiertelny i to jego sie najbardziej obawialem. pozory myla?

i gdy juz myslalem, ze to koniec tego etapu - masakra. dwa Metal Geary przeciwko sobie, najlepiej udzwiekowiona scena w calej grze (nie wiem, czy w kinie slyszalem cos podobnego) i przy okazji pokazanie potegi tych maszyn. i Snake, ktory naprawde widac, ze ma juz dosyc tego wszystkiego... jeden z najsmutniejszych momentow w grze, zepsuty przez Raidena...

i gdy myslalem, ze widzialem juz wszystko - okret wojenny i jego szczegolowosc sprawily, ze nawet auta w Gran Turismo 5 nie robia juz takiego wrazenia. do tego misja, w ktorej dac sie wykryc rowna sie praktycznie restart. a potem Mantis. i pytanie dla posiadaczy SixAxisow - mieliscie motyw z Psycho Mantisem i poleceniem polozenia pada na ziemii? ja sie tak dalem poniesc fabule, ze do dzis zastanawiam sie, co by bylo, gdybym tego pada (mam DS3) nie polozyl na podlodze. i w koncu ostatni spacer Snake'a. przerazajaco smutny, przygnebiajacy, niemal pozbawiajacy zludzen co do dobrego zakonczenia. muzyka w tym momencie wzniosla sie wyzyny muzyki ilustracyjnej. w koncu koncowka i pokazanie jak moga w tej generacji wygladac bijatyki. niczego slabiej wygladajacego nie kupuje. przepiekna walka i niezwykle smutne zakonczenie. bardzo dlugo zwlekalem z zadaniem ostatecznego ciosu. wrecz mialem nadzieje, ze Liquid mnie sprowokuje. o motywach muzycznych z kolejnych czesci MGS nie bede wspominal, bo to kazdy widzial i mysle, ze poczul w sercu.

w koncu epilog.

kompletnie rozczarowujacy dla nie-fanow.

dla mnie miod na serce i jednoczesnie male zniesmaczenie dwiema rzeczami: Big Boss i happy end. powiem to glosno: nie spodobalo mi sie to zakonczenie! Snake'owi nalezy sie odpoczynek - ale wieczny.

dziekuje Ci Hideo za fantastyczne przezycie, ale blagam: niech Snake juz nigdy nie wraca.

NIGDY.

zachecam do dyskusji

[wonx 0]

Ja się popłakałem jak Big Boss po skończonym opowiadaniu o Zero i jego poczynaniach odłączył go... Jeszcze jak Zero zaczął "podskakiwać" i bos z lekko smutną miną przytrzymywał go. Również przezajebiście podobał mi się obraz snake po "nie zabiciu się". Trzęsacy się, cały spocony... wyglądał aż na zimnego...

Jedną z moich ulubionych postaci w tej grze był Drebin. Podobała mi sie jego ukryta sympatia do snake'a.

P.S. I wręcz kocham Hideo Kojim'e za powrót do Shadow Mozes!

[jontr 0]

ja w momencie smierci Zero nie czulem w zasadzie nic...

gdyby byla mozliwosc, zeby gracz mogl go odlaczyc - zrobilbym to przyjemnoscia. ja sie bardziej balem, ze Zero przezyje - tego bym nie darowal Kojimie.

mnie troche zatkalo jak Big Boss wypuscil z ust cygaro, ktore Snake mu przypalil... w tym gescie tyle zrozumienia i... milosci?

choc sam motyw z powrotem Big Bossa w ogole mi sie nie spodobal - ale w sumie kto, jak nie on mogl wyjasnic to cale pomieszanie z poplataniem?

[Allu 4]

Zero jakoś mnie nie obszedł...

Ale jak Snake wsadził sobie lufę do ust, obraz się zmienił i rozległ się strzał t6o naprawdę się popłakałem... Zwłaszcza że zaraz taka zmiana klimatu i wesele Meryl wyskakuje... Ale na szczęście okazało się że Hideo nie zrobił "tego" Wężowi

Świetne zakończenie... choć ta gadka z Big Bossem trwa trochę zbyt długo...

Dwa momenty gdy czułem się jakbym dostał w mordę:

- gdy widzimy Liquid wrzuca niby "ciało" Big Bossa do ognia.

- gdy widzimy ponownie Shadow Moses

@ jontr - to cygaro to gest typowego żołnierza. Mimo iż wiele razy stali po przeciwnych stronach narodziła się między nimi nić sympatii (zwłaszcza iż są dość podobni genetycznie ).